Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi (NKÜ) Araştırma Hastanesi Ruh Sıhhati ve Hastalıkları Anabilim Kısmı Lideri Prof. Dr. Yakup Albayrak depremzedelere yalnız olmadıklarının hissettirilmesi gerektiğini söyledi.
Albayrak, AA muhabirine, Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat’ta meydana gelen sarsıntıların Türkiye tarihinin en büyük afetlerinden olduğunu hatırlattı.
Afetin psikiyatrik sonuçları olacağını, zira birçok insanın yakınlarını kaybettiğini belirten Albayrak, “İnsanlarda yas tepkisi oluşuyor. Kayıpları olmayanların gündelik hayatları bozuluyor, işleri kayboluyor, meskenleri yıkılıyor. Yani gündelik aktivitelerde ve gündelik hayatta kıymetli bir yıkım kelam konusu ve bunun da en azından çok kısa vadede çabucak olağana dönmesi çok mümkün görünmüyor. Olağana dönse bile bu sarsıntının psikiyatrik ve ruhsal tesiri çok uzun mühlet devam edecek.” dedi.
Albayrak zelzele sonrasında depresif bozuklukların arttığının altını çizerek şöyle devam etti:
“Yakın vakitte bilhassa bir aylık dönemde akut gerilim bozukluğuyla ilgili bize de birçok müracaat oldu. Bu periyotta psikiyatrik açıdan hastalara, depremzede vatandaşlarımıza yardımcı olmalıyız. Zira bunun getirdiği hem yakın vakitte hem de uzak devirli birtakım sonuçları olacak. Yakın periyotta akut gerilim bozukluğu ve travma sonrası gerilim bozukluğuna bağlı depresif bozukluklar gelişebilir. Beşerler kimi olumsuz fikirlere kapılabilirler. Bizim psikiyatrik açıdan kesinlikle bu bireylere ulaşmamız ya da bu bireylerin bize ulaşması gerekiyor.”
Kadın, çocuk ve engelli depremzedelere müspet ayrımcılık yapılması gerektiğini lisana getiren Albayrak, “Engelli çocuklara bakım veren annelerle ilgili özel çalışmalar yapılmalı. Şayet mümkünse orada rehabilitasyonlarının devam etmesi, şayet değilse öteki kentlere tahliye edilmeleri gerekiyor.” diye konuştu.
Herkesin gözünün, kulağının, kalbinin zelzele bölgesinde olduğunun altını çizen Albayrak şunları kaydetti:
“Dikkatimizi oraya vermemiz gerekiyor. Beşerler bilhassa kendilerini yalnız hissettiklerinde, yani bu doğal afetle baş başa kaldıklarında depresyonları artacaktır ve dirençleri azalacaktır. Bizim uzun bir mühlet daha oradaki afetzedelerden haberdar olmamız gerekiyor. Onları unutmadığımızı bir biçimde belirtmemiz, onlara karşı çok hassas davranmamız gerekiyor. İnsanların kayıpları çok fazla ve bu beşerler kırılgan olabilirler. Yani kimi olağan şeylere de olağandışı cevaplar verebilme ihtimalleri var. Buna karşı da bizim toleranslı olmamız gerekiyor diye düşünüyorum. Toplumca dayanak olmalıyız. Yani bizim toplum olarak yapmamız gereken şey onları unutmadığımızı hatırlatmak. Onların ömrü olağana dönünceye kadar da ruhumuzun, kalbimizin onlarla olduğunu bilmelerini hatırlatmak.”
