KAHRAMANMARAŞ’ta meydana gelen zelzelede yıkılan meskenlerinden eşi ve 2 çocuğuyla son anda kurtulmayı başaran Eshabil Demir (32), “O ses kulaklarımızdan gitmiyor. Çocukları uçaklara güç bindirdim. Otobüslere zati bindiremiyoruz, ‘baba sallanıyor’ diyorlar. Çok büyük bir ses oldu. Ben hayatımda bu türlü bir şey duymadım. Bir uğultuyla geldi güya, garip bir sesti. Uykuya daldığımda o sesi duyuyorum hala. Kulağımdan gitmiyor o ses. 50 yıl da, 100 yıl da geçse ben unutamam onu. Orası tekrar yapılsa tekrar de unutamam” dedi.
Kahramanmaraş merkezli 2 zelzelede konutları yıkılan depremzedelerden kimileri Edirne’ye gelerek yakınları ve yurtlara yerleşiyor. Mimar Sinan Spor Salonu’nda depremzedeler için oluşturulan fiyatsız market aracılığıyla muhtaçlıklarını karşılayan vatandaşlar tanıdıklarının yanına ya da kendileri için ayarlanan yurtlara yerleşiyor. Kahramanmaraş merkezden eşi ve iki çocuğuyla gelen Eshabil Demir, sarsıntı anındaki sesin hala kulaklarında olduğunu belirtti. Eşi Nutiye Demir ile oğulları Eymen Miraç Demir ve Hikmet Alp Demir ile yardım merkezine, muhtaçlıklarını karşılamak için gelen Eshabil Demir, “Evimizde çatlaklar var, girilmeyecek durumda. Akrabalarımızın meskenleri yıkıldı daima. Anlatılmaz, çok güç bir durum. Allah kimsenin başına vermesin. Akrabalarımızdan 5-6 kişi enkaz altında kaldı. Türkiye’nin başı sağ olsun, diyecek bir şey yok, kelamın bittiği yer. 1 haftadan beri oradaydık, yardımcı olduk. Enkazda eşe dosta yardım ettik. Artık çocukların psikolojisi bozuldu mecbur buraya geldik. Düzeldikten sonra tekrar gideceğiz. Sağ olsun devletimiz bütün imkanları seferber etti. Rastgele bir ıstırabımız olmadı, yiyecek içecek açısından” dedi.
‘100 YIL GEÇSE O SESİ UNUTAMAM’
Herşeyin düzelmesinin akabinde Kahramanmaraş’a geri dönmeyi planladıklarını belirten Demir, “Allah kimseye yaşatmasın. Biz şanslıydık, kurtulduk. Bu saatten sonra kendimizi toparlayacağız. Orası bizim memleketimiz, döneceğiz, yapacak bir şey yok. Allah devletimizden, asker ve polisimizden razı olsun. Kahramanmaraş’tan buraya gelene kadar yolda kimse 1 kuruş para almadı bizden” diye konuştu. Zelzele anına oluşan sesin de kulaklarından gitmediğini söz eden Eshabil Demir, “O ses kulaklarımızdan gitmiyor. Çocukları uçaklara sıkıntı bindirdim. Otobüslere zati bindiremiyoruz, ‘baba sallanıyor’ diyorlar. Çok büyük bir ses oldu. Ben hayatımda bu türlü bir şey duymadım. Bir uğultuyla geldi güya, garip bir sesti. Uykuya daldığımda o sesi duyuyorum hala. Kulağımdan gitmiyor o ses. 50 yıl da, 100 yıl da geçse ben unutamam onu. Orası yine yapılsa yeniden de unutamam” sözlerini kullandı.
Eshabil Demir’in eşi Nutiye Demir ise yaşadıklarını gözyaşları içinde anlattı. Demir, “Halen endişemiz devam ediyor. Hala sarsıntı oluyor zannediyoruz. Biz sağız çok şükür ancak her şeyimizi, konutumuzu, yurdumuzu orada bıraktık geldik. Allah kimsenin başına vermesin, düşmanımın başına vermesin. Hiç aklımıza gelmezdi bunları yaşayacağımız. Ruhsal olarak hepimiz çöktük. Hala aklımız orada. Tek temennim bir an evvel bugünleri atlatıp bir an evvel memleketimize geri dönmek. Daima bir yanımız eksik, orada kaldı” biçiminde konuştu.
‘UFACIK BİR DELİKTEN ÇIKTIK’
Hatay’dan Edirne’ye eşi Kamber Bilmez, gelini Gökçe Bilmez, torunu Sıla Bilmez ve oğlu Onur Bilmez ile gelen Şerife Bilmez, “Deprem anında uyuyorduk, yatakta yakalandık. Konutumuz yıkılacak üzere bir yanı gitti bir yanı duruyor. Bağırarak kendimizi dışarıya sıkıntı attık. Üstü kapalı pazar yeri vardı, orada barındık. Yatakta geldi, yataktan çıktık, tam ayakkabılarımızı giyiyorduk, tavanlar düştü başımıza. Kendimiz aşağıya attık. Dış kapımızın ortasında başka binalar yıkılıydı. Orada küçük bir delikten çıktık. Yanımızda ve önümüzdeki tüm binalar yerle birdi. Komşularımın hepsi öldü. Ablamın oğulları hala enkaz altında, bulunamadılar. Öbür akrabalarımın da kimisi öldü, kimisi enkaz altında” dedi.
‘YÜZÜME NE GELDİ BİLMİYORUM’
Bilmez’in ön lisans öğrencisi oğlu Onur Bilmez de, gözü ve alnından aldığı yaralara karşın binadan sağ kurtulmayı başardığını söyledi. Bilmez, “Evde 3 kişi kalıyorduk. Zelzelesi hissedince çabucak kalktım. Birbirimizi bulduk ve kapıdan çıkmaya çalıştık. O sırada ikinci sallanmada kolonlar falan düştü. Yüzüme ne geldiğini tam bilmiyorum. Bizim bina eski ancak kolonları sağlamdı. Binamız hala duruyor ancak oturulacak üzere değil. Zelzele, hissedilemeyecek üzere değildi aslında. Dönme dolap üzere sallandık. Meskenlerimiz yapılırsa tekrar Hatay’a dönmek istiyoruz zira memleket unutulmaz, tarihi yer” diye konuştu.
‘BUNUN KADAR ŞİDDETLİSİNİ DAHA EVVEL GÖRMEDİM’
Malatya’dan gelen emekli öğretmen İhsan Şahin ise daha evvel bu türlü bir sarsıntı görmediğini söyledi. Şahin, “İlk sarsıntıda evdeydik dışarı çıktık. 6 saat sonra ikinci zelzelede mesken yıkılmadı ancak merdivenlerin falan yıkıldığını gördük. Sarsıntı durduktan sonra çıkabildik zati. Beşik üzere sallandığı için o an çıkamadık. Sarsıntı durunca üstümüze alabildiklerimizi alıp çıktık. Ben evvelce çok zelzele gördüm, bunun kadar şiddetlisini görmedim. Konut altımızdan gidip geliyordu” dedi.
